فیلم Firebrand به کارگردانی کریم عینوز اثری در ژانر درام تاریخی است که با اقتباس از رمانی اثر Elizabeth Fremantle ساخته شده و تمرکز خود را بر زندگی کاترین پار، ششمین و آخرین همسر هنری هشتم، پادشاه انگلستان قرار داده است. فیلمنامه این اثر توسط هنریتا و جسیکا اشورث نوشته شده و بازیگرانی مطرح چون آلیسیا ویکاندر در نقش ملکه کاترین و جود لاو در نقش هنری هشتم در آن حضور دارند. داستان فیلم در دورهای آشوبناک از تاریخ انگلستان جریان دارد؛ زمانی که هنری هشتم، پادشاه قدرتمند و مشهور دادگاه تودورها، به تدریج بیمار و بدبین میشود. در این بستر، کاترین پار، زنی روشنفکر و دلیر، پس از ازدواج با هنری هشتم، به عنوان ملکه و حتی در مقطعی به عنوان رجنت (سرپرست سلطنت) اداره امور را در دست میگیرد؛ چرا که پادشاه برای جنگ به خارج از کشور رفته است.
با بازگشت هنری، شرایط زندگی کاترین دربار، سختتر و خطرناکتر از همیشه میشود. رفتارهای متزلزل و غیرقابل پیشبینی شاه که با گذشت زمان شدت بیشتری پیدا میکند، تهدیدی جدی برای بقا و جایگاه ملکه خواهد بود. از نظر شخصیت پردازی، انتخاب بازیگرانی مانند آلیسیا ویکاندر و جود لاو، به فیلم اعتبار و لایههای عمیقی میبخشد. کاترین پار در روایت این فیلم، تنها یک ملکه منفعل یا چهرهای تاریخی نیست، بلکه زنی متفکر، جسور و مستقل به تصویر کشیده میشود که در مقابل رفتارهای مستبدانه و خطرناک هنری هشتم ایستادگی میکند. بازی جود لاو در نقش پادشاه، ترس و وحشت، ضعف جسمی و آشوب ذهنی مردی را که زمانی شکست ناپذیر به نظر میرسید، به نمایش میگذارد؛ مردی که اکنون با بیماری و هراس از خیانت یا شکست به گردابی از شک و بدبینی کشیده میشود.
این تضاد میان قدرت ظاهری و شکنندگی درونی، محوریت درام فیلم را شکل میدهد و روابط زن و مرد، قدرت و سیاست، ترس و آزادی را در بستر قصرهای خوف انگیز تودورها به تصویر میکشد. در بخش موسیقی، سنت فیلمهای درام تاریخی و سبک کاری کریم عینوز نشان میدهد که موسیقی نقشی برجسته در تقویت فضای سرد، دلهرهآور و رازآلود اثر ایفا میکند. انتظار میرود موسیقی با تلفیق ملودیهای تلخ و پرتنش، فضای خفقانآور دربار و اضطراب شخصیت اصلی را به خوبی بازتاب دهد؛ بهویژه لحظاتی که کاترین با چالشهای سیاسی یا تهدیدهای مرگبار مواجه میشود، موسیقی میتواند مؤثرترین ابزار برای القای ناامنی، تنهایی و درگیری درونی او باشد.
از دیگر نقاط قوت فیلم Firebrand، دقت در بازآفرینی فضای تاریخی و توجه به جزئیات طراحی صحنه، لباس و نورپردازی است. این فیلم همان قدر که داستانی درباره بقا و مبارزه است، تصویری هولناک و دراماتیک از دنیای درون و بیرون زنان دربار را به نمایش میگذارد؛ جهانی که در آن زنان باید میان صداقت، ترس، وفاداری و خرد، انتخابهای نفسگیر داشته باشند. کارگردانی کریم عینوز که همواره نگاه انسانی و شاعرانه را با رئالیسم تاریخی پیوند میزند، باعث شده فیلم از ورطه کلیشههای بیولوژیکی یا پرداخت سطحی روابط قدرت فاصله بگیرد و به اثری تأملبرانگیز، تاریک و عمیق تبدیل شود.
ارزش تماشای فیلم علاوه بر بازی درخشان بازیگران و فضاسازی تاریخی کمنظیر، در قدرتش برای کشیدن تماشاگر به دنیایی غمبار و ملتهب نهفته است؛ دنیایی که در آن، زنی برای نجات جان و حیثیت خود باید با قدرت مطلقه شاه و مکانیزمهای بیرحمانه سیستم سلطنتی مبارزه کند. این فیلم نه فقط درس تاریخی، بلکه روایتی مدرن از ایستادگی و جسارت در برابر ظلم است و تماشای تلاش کاترین پار برای فرار از تلههای دربار و وفاداری به خود، اثری تکاندهنده و فراموشنشدنی خلق میکند.
افزودن دیدگاه