دو سال پس از مرگ ناگهانی همسرش، کارگردان و بازیگر معروف و ماهر «یوسکه کافوکو» پیشنهادی مبنی بر کارگردانی نمایشی در تئاتری در هیروشیما دریافت میکند. در این بین، وی با «میساکی واتاری» آشنا شده که به عنوان راننده شخصیاش انتخاب شده است. در فیلم Drive My Car یوسکه با کمک واتاری، باید سعی کند با غم از دست دادن همسرش، گذشته دردناک خود و معماهایی که از مرگ همسرش به جا مانده کنار بیاید.
فیلم ماشینم را بران داستانی پر از احساس، غم، عشق و در کنار آن معما است که به آرامی در قلب بیننده فرو رفته و جایگاهی برای خود کسب میکند. این اثر دست به بررسی مضامینی پیچیده زده و در کنار آن، روایتی دلنشین و آرام دارد که رفته رفته داستان آن پیشرفت نموده و بیننده را غرق در شخصیتهای دوست داشتنی و پیچیدهاش میکند.
برای بهتر متوجه شدن این فیلم، بهتر است که کتاب «دایی وانیا» اثر «آنتوان چخوف» را مطالعه کرده باشید زیرا یوسکه قرار است این کتاب را به یک نمایشنامه تبدیل کند و همچنین استعاراتی از آن نیز زده میشود. به طور کلی، داستان فیلم کمی پیچیده است اما آرامش خاصی در لا به لای لحظات آن یافت میشود که برای مدتی شما را از دنیای واقعی دور میکند.
جالب است بدانید که این فیلم، به نوعی اقتباسی از داستانی کوتاه به همین نام، اثر نویسنده معروف و نام آشنای ژاپنی، «هاروکی موراکامی» است. علاوه بر این داستان، از دو داستان کوتاه دیگر نیز از همین نویسنده، الهاماتی گرفته شده است.
اگر به فیلم درباره غم، فیلم درباره کارگردانان، فیلم ژاپنی، فیلم درباره سوگواری و فیلمهای درام علاقه دارید، این اثر کاملاً مناسب شماست. از طرف دیگر، روایت آرامبخش آن باعث لحظاتی فارغ شدن از زندگی شده و دیدن آن به همه توصیه میشود.
از آثار مشابه فیلم Drive My Car میتوان به Burning، Driving Miss Daisy و Shoplifters اشاره کرد.
افزودن دیدگاه