فیلم Meanwhile on Earth روایتی درام تخیلی به کارگردانی جرمی کلپن است که مضامین ژرف غم، فقدان و اخلاقیات را در بستری علمی تخیلی به تصویر میکشد. این فیلم در هسته اصلی خود داستان السا با بازی مگان نورثام را روایت میکند؛ زنی که پس از گم شدن برادرش فرانک در یک ماموریت فضایی عمیق، تلاش میکند با مصیبت و اندوهی که زندگیش را احاطه کرده سازگار شود. فیلم با تصویری دلهرهآور از زندگی روزمره و خستهکننده السا آغاز میشود، زندگیی که تحت الشعاع خاطرات دردناک فرزند خانواده قرار گرفته است. تمامی این عناصر با پیچیدگیهای بصری خاص کلپن، از جمله استفاده از انیمیشنهای جادویی با سبکی شبیه به انیمههای دهه هفتاد، به خلق دنیایی سورئال و تاثیرگذار کمک میکند.
داستان زمانی به حرکت درمیآید که یک صدای مرموز بیگانه وارد ذهن السا میشود و ادعا میکند فرانک را در اختیار دارد و میتواند او را بازگرداند؛ اما به شرطی که السا به این موجودات در اشغال بدن انسانهای مرده کمک کند. این طرح پر رمز و راز، السا را وارد سفری دشوار و اخلاقی میکند که در آن انتخابهایش دستخوش تاملی عمیق و چالش برانگیز قرار میگیرد. فیلم به طور همزمان مضامینی چون غم و از دست دادن را با عناصر تخیل علمی ترکیب میکند و مخاطب را در کشمکشهای اخلاقی درگیر میکند. این ترکیب باعث میشود Meanwhile on Earth اثری غیرمعمول در ژانر علمیتخیلی باشد و بیننده را درباره گزینههای اخلاقی و احساسی انسان در شرایط بحرانی به فکر فروبرد.
بازیگری مگان نورثام تحسینبرانگیز است. او شخصیت السا را با لایههای پیچیدهای از استیصال و آسیبپذیری به تصویر میکشد که همزمان برای مخاطبان ملموس و تاثیرگذار است. عملکرد او تصویری زنده و قابل لمس از کسی ارائه میدهد که درگیر درد از دست دادن است، در حالی که هنوز امید به بازیابی عزیز خود را در دل زنده نگه داشته است. این عواطف عمیق با فضاسازی استادانهی فیلم همراه شده است. از طراحی صحنه گرفته تا جلوههای بصری و استفاده از موسیقی، همهی این عناصر برای خلق یک فضای اتمسفریک موثر علیه دنیای درونی السا به کار برده شدهاند.
کلپن با سبک بصری خاص خود، احساس جدایی و انزوا از دنیای اطراف السا را به شیوهای منحصر به فرد منتقل میکند، که موجب همذاتپنداری بیشتر مخاطب میشود. هرچند، برخی منتقدان معتقدند که تمرکز کلپن بر ایجاد حس و حال گاهی موجب کاهش توسعه شخصیتها و کمرنگ شدن داستان میشود. رویکرد انتزاعی او ممکن است برای برخی از مخاطبان تجربه شخصی و احساسی السا را مبهم کند، اما همین رویکرد از نظر دیگران به ایجاد تامل فلسفی عمیقتر در فیلم کمک میکند.
در کل، فیلم Meanwhile on Earth به دلیل استفاده هوشمندانه از عناصر علمیتخیلی برای کاوش در درد انسانی و جستجو برای التیام، ارزشمند است. با ترکیب جلوههای هنری منحصربهفرد و روایت شخصیتمحور، فیلم تجربهای غنی و تاثیرگذار ارائه میدهد که از لایههای سطحی علمیتخیلی فراتر میرود. از آثار مشابه آن هم میتوان به The Vast of Night، Arrival و The Leftovers اشاره کرد.
افزودن دیدگاه