در سال 2007، خانوادهای آمریکایی که به تازگی فرزند خواندهای را به خانه آوردهاند، متوجه میشوند که این کودک گذشتهای تاریک و مرموز دارد. این مسئله آغازگر مجموعهای از اتفاقات ترسناک و صحنههای پرهیجان میشود که زندگی اعضای خانواده را به شکلی پیچیده و دلهرهآور تغییر میدهد. فیلم Orphan: First Kill ماجرای جذاب و پرتنش این کودک به نام “استر” و چگونگی فرار او از یک آسایشگاه روانی در استونی را به تصویر میکشد، جایی که او هویت یک کودک مفقودشده آمریکایی را جعل میکند.
فیلم Orphan: First Kill یک اثر کمهزینه در ژانر وحشت روانشناسانه است که با حفظ حس تعلیق و دلهره نظرات مثبت زیادی را به خود جلب کرده است. داستان فیلم بر اساس وقایعی خیالی اما با چنان جزئیاتی روایت میشود که میتواند مخاطب را درگیر و میخکوب نگه دارد. این فیلم با ارائه فضاهایی تاریک و سرد، احساس ناامنی و ترس همیشگی را به بیننده منتقل میکند. فضاسازی و طراحی صحنهها در کنار بازی نور و موسیقی متن، ترکیبی از وحشت روانی و تعلیق را به بهترین شکل ممکن به نمایش میگذارد.
یکی از نقاط قوت این فیلم، انتخاب بازیگران آن است. بازگشت ایزابل فورمن در نقش استر، با وجود چالشهای مرتبط با تداوم شخصیت در دنیای سینمایی، از جمله نکات تحسینشده این اثر به شمار میرود. او توانسته به خوبی جذابیت مرموز و ترسناک شخصیتش را حفظ کند و باورپذیری لازم را به داستان ببخشد. سایر بازیگران نیز عملکردی متقاعدکننده از خود به نمایش گذاشتهاند و کمک کردهاند تا جنبههای روانشناختی فیلم به خوبی پرورانده شود.
از آثار مشابه فیلم Orphan: First Kill میتوان به The Orphanage، The Others و We Need to Talk About Kevin اشاره کرد که هرکدام به نوعی از دلایل روانی و اجتماعی مرتبط با ترس پرده برمیدارند.
افزودن دیدگاه