در سال 1978، «فینی بلیک» پسرکی 13 ساله و خجالتی، توسط قاتلی دیوانه و سادیست دزدیده میشود. این قاتل، فینی را در زیرزمین خانهاش که عایق صدا بوده مخفی میکند و بدین ترتیب، هیچکس هیچوقت صدای فینی را نمیشوند. در این زیرزمین، تلفنی قدیمی که قطع شده است وجود دارد که ناگهان زنگ میخورد! فینی متوجه میشود که از طریق این تلفن، میتواند با قربانیان قبلی این قاتل که همگی کشته شدهاند ارتباط برقرار کند. در فیلم The Black Phone شاهد همکاری فینی با بچههای مرده هستیم که همگی میخواهند او جان سالم به در برده و به نوعی این قاتل دیوانه را تنبیه کند.
فیلم تلفن سیاه شباهتهای زیادی به فیلم IT دارد. قاتلی دیوانه که شبیه یک دلقک لباس میپوشد و بچهها را از نقاط مختلف شهر دزدیده و به قتل میرساند! با این حال، فیلم از سایر آثار هم سبکش بسیار متفاوت بوده و خلاقیتهای نوآورانهای در آن دیده میشود. برقراری ارتباط با مردگان توسط فینی، وجه جدیدی از این ماجرای ترسناک است. همین موضوع، باعث خلق صحنههایی پر از هیجان و استرس میشود. در هر صحنه، ما شاهد تلاشهای فینی برای رهایی از دست این قاتل هستیم که شکستها و ناامیدیهای بسیاری را تجربه میکند.
جالب است بدانید که «ایتن هاک» قصد بازی در این فیلم را نداشت زیرا نقش ویلنها و به طور کلی فیلمهای ترسناک را دوست ندارد. با این حال، فیلمنامه این اثر به قدری او را جذب کرد که علیرغم تمایلش برای بازی در این نقشها، فیلم را قبول کرده و با کارگردان در ساخت آن و خلق شخصیت قاتل دیوانه و عجیب داستان، همکاری کرد.
اگر به فیلم درباره قاتل زنجیرهای، فیلم درباره افراد گمشده، فیلم درباره ارواح و فیلمهای ترسناک آمریکایی علاقه دارید، این اثر کاملاً مناسب شماست. این فیلم اقتباسی از کتابی به همین نام نوشته «جو هیل» بوده نسبت به منبع خود نیز بسیار وفادار است.
از آثار مشابه فیلم The Black Phone میتوان به Smile، Sinister و Last Night in Soho اشاره کرد.
افزودن دیدگاه